نصرا...خان مرد ساده ایست. البته از نظر خود نصرا...خان مرد ساده معنایی بس عمیق تر از آنچه خیلی ها فکر می کنند، دارد. نصرا...خان همیشه می گوید ساده بودن یک مفهوم فلسفی است و از همین جهت هم ساده است. از نظر نصرا...خان فلسفه هم از جمله موضوعات  ساده ی بشری است که از بس آدمیزاد آن را دور خودش گردانده ، به جای اینکه خودش دور آن بگردد، اینقدر پیچیده نما شده است. ( نصرا...خان درباره ی این « نما» هم بحث هایی دارد که به موقعش برایتان تعریف خواهم کرد).البته نصرا....خان در این مورد فیلسوفان را خیلی مقصر می داند و از خیلی از آنها اصلن دل خوشی ندارد، به عقیده­ی نصرا...خان خیلی از این فیلسوفان آدم های انحصار طلبی بوده اند و دلشان نمی خواسته در این شغل دست زیاد شود و درست به همین خاطر سعی کرده اند چیزهایی بگویند که هیچ کس از آنها به درستی سر در نیاورد و یا چیزهایی را که همه از آنها سر در می آورند را جوری بگویند که هیچ بنی بشری هرچه قدر زور بزند و به کله ی خودش فشار بیاورد ملتفت آن نشود و حتی قیافه های خوشان را هم به شکل چیزهایی که می گفته اند در آورده ند و چهره­ای اخمو ،وحشت آور و گنگ به خود داده­ند و به این ترتیب سعی کرده اند تا این شغل را تا آخر عمر و بدون باز نشستگی برای خودشان نگه دارند و به همین دلیل است که اغلب فیلسوفان تا آخر عمر فیلسوف مانده اند و تا وقتی عزرائیل سراقشان نیامده ول کن نبوده اند.

نصرا...خان مرد ساده ایست. او همیشه می گوید که بهتر است آدم به جای اینکه برای عمیق جلوه کردن آب را گل آلود کند ، شفاف باشد و عمیق ، یعنی همان سادگی . خیلی ها وقتی با نصرا...خان حرف می زنند می گویند که او یک فیلسوف است و خیلی ها هم وقتی نصرا...خان را می بینند می گویند که او یک آدم پرت است که از هیچ چیز سر در نمی آورد. اما خود او همیشه می گوید نصرا...خان مرد ساده ایست؛ مردی که دوست دارد در مورد خیلی چیزها حرف بزند و خیلی بیشتر دوست دارد درمورد خیلی چیزها فکر کند.